مطالعه ی آزمایشگاهی تاثیر نسبت های مختلف آب به سیمان و میکروسیلیس بر نفوذ یون کلرید تسریع شده در بتن سخت شده (rcpt)

مقاله مطالعه ی آزمایشگاهی تاثیر نسبت های مختلف آب به سیمان و میکروسیلیس بر نفوذ یون کلرید تسریع شده در بتن سخت شده (rcpt)

امروزه بتن بعد از آب پرمصرف ترین ماده در جهان شناخته می شود. و میکروسیلیس و فرآورده های آن در حال حاضر یکی از بهترین مواد افزودنی معدنی بتن شناخته می شود. میکروسیلیس عمدتا برای بهبود خواص بتن سخت شده به کار می رود و انتخاب صحیح نسبت آب به سیمان، مواد سیمانی و درصد مناسب استفاده از میکروسلیس در بتن نقش به سزایی در بهبود خواص بتن و مقرون به صرفه بودن آن را دارد. اگر چه در رابطه با این موضوع آزمایشات و مقالات متعددی صورت پذیرفته است ولی این مقاله در نظر دارد مقدار نفوذ یون کلرید در بتن سخت شده (rcpt) را با استفاده از میکروسیلیس و بدونه استفاده از میکروسلیس در بتن را بسنجد، با نسبت های آب به مواد سیمانی 0.32، 0.35، 0.4، 0.45، 0.5 و درصد های میکروسیلیس 0، 6، 8، 10 و در طرح اختلاط از پرکاربردترین معادن مصالح در جزیره کیش ازجمله شن بندر عباس و ماسه میناب و سیمان تیپ 2 و هم چنین استفاده از میکروسیلیس با در جه نرمی 5.4 درصد و مقدار 89: sio2درصد برای بتن با میکروسیلیس استفاده شده است در این پژوهش با جمع بندی نتایج نفوذ یون کلرید (rcpt) در بتن می توان بیان کرد که بتنی که ساخت و ویژگی های آن در شرایط محیطی نوار ساحلی خلیج فارس استاندارد بوده و از کیفیت قابل ملاحضه و بسیار خوبی برخوردار باشد ولی مواد افزودنی مانند میکروسیلیس که در بهبود خواص بتن تاثیر به سزایی دارد را استفاده نکنند این بتن نمیتواند پاسخگویی پارامتر های دوام از جمله نفوذ یون کلرید (rcpt) را داشته باشد و نتایج حاصل در این پژوهش نشان می دهد استفاده از مواد افزودنی صنعتی از جمله میکروسیلیس در شرایط جغرافیایی نوار ساحلی خلیج فارس جهت کاهش نفوذ یون کلرید (rcpt) بسیار مناسب است.