مروری بر قوانین و ضوابط کمیسیون ماده 100 قانون شهرداری

مروری بر قوانین و ضوابط کمیسیون ماده 100 قانون شهرداری

کمیسیون ماده ۱۰۰ قانون شهرداری مرجعی اداری اختصاصی شبه قضایی است که پس از تشکیل شهرداری در هر شهری، به اختلافات ما بین مردم و شهرداری در خصوص اقدامات عمرانی و شروع ساختمان بدون مجوز و تخلفات مرتبط در محدوده و حریم شهر در کمیسیونهای بدوی و تجدیدنظر رسیدگی و اقدام به اتخاذ تصمیم می نماید. هدف اساسی از تدوین و تصویب ماده ۱۰۰ قانون شهرداری اعمال نظارت و کنترل بر ساخت و سازهای شهری از طریق الزام مالکین املاک و اراضی به اخذ پروانه قبل از هرگونه اقدام جلوگیری از عملیات ساخت و ساز بدون مجوز یا مغایر با مفاد پروانه الزام سازندگان ساختمان ها با رعایت اصول شهرسازی اصول فنی اصول بهداشتی و رعایت طرح های مصوب است.

بر اساس بند ۲ ماده ی ۱۰ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری رسیدگی به اعتراضات و شکایات از آراء و تصمیمات قطعی کمیسیون ماده ی ۱۰۰ قانون شهرداری از حیث نقض قوانین و مقررات یا مخالفت با آنها در صلاحیت شعب دیوان عدالت اداری است که به دلایلی از جمله؛ عدم حصول مغایرت بنای موصوفه با اصول ثلاثه کسری پارکینگ یا عدم تامین آن، احداث در خارج از محدوده شهری تبعیض ناروا و عدم ممانعت شهرداری از تخلفات ساختمانی عدم صلاحیت کمیسیون ماده ۱۰۰ عدم تبعیت از آرای دیوان عدالت اداری و ... جهت رسیدگی مجدد ارجاع میدهد. هدف از نگارش این مقاله مروری به قوانین و ضوابط کمیسیون ماده 100 قانون شهرداریست که با مطالعه کتابخانه ای به نتایج حاصله از جمله نقاط ضعف و قدرت ماده 100 قانون شهرداری دست یافته ایم.