• بررسی خاصیت خودترمیمی در لایه های رسی و تاثیر پارامترهای گوناگون بر آن

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/11/15
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/11/15
    • تعداد بازدید: 899
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    لایه های رسی متراکم یکی از متداولترین انواع لایه های نفوذناپذیر در لندفیل های مهندسی به شمار می روند و در کنترل آلودگی ناشی از آن در دراز مدت نقشی اساسی به عهده دارند. به دلیل ماهیت رسی و خواص ژئوتکنیکی خاص این لایه ها در طول عمر خود بوسیله ترک خوردگی دچار آسیب می گردند. این ترکها باعث افزایش نفوذپذیری لایه رسی و کاهش کارآیی آن می گردد. خاصیت ترمیم خاک رس، بسته شدن مجدد ترک های خارجی ایجاد شده در آن است. البته این ترکها به شکل قبل از ترک خوردگی شان باز نمی گردند و در هر صورت نفوذپذیری لایه رسی مقداری افزایش خواهد یافت. این خاصیت خود ترمیمی کانیهای رسی در لایه نفوذپذیر امتیاز ویژه ای برای لایه آب بند به شمار می رود. در تحقیق حاضر 4 نمونه خاک، شامل خاک رس طبیعی کهریزک و نمونه های دیگری از همین خاک با درصد بنتونیت های اضافه شده مورد مطالعه قرار گرفته است، این خاک از منبع قرضه لندفیل کهریزک تهیه شده که در آن وجود لندفیل مهندسی و لزوم بکارگیری لایه های نفوذناپذیر رسی به دلایل شرایط ویژه زیست محیطی از اهمیت زیادی برخوردار است. آزمایشهای شاخص فیزیکی به منظور تعیین ویژگیهای شاخص خاکهای مورد بررسی جهت امکان ارتباط با نتایج آزمایش های پین هول انجام گرفته است. آزمایشهای پین هول که اهداف اصلی این تحقیق بوده برای 4 نمونه خاک رس در شرایط گوناگون رطوبت تراکم و مدت زمان نگهداری صورت گرفته است. در این تحقیق با تعریف خاصیت خود ترمیمی به عنوان معیار کارآیی لایه های نفوذناپذیر به بررسی تاثیر میزان بنتونیت اضافه شده، مقدار رطوبت تراکم و مدت زمان نگهداری نمونه بر قابلیت خود ترمیمی نمونه ها پرداخته شده است. همچنین نشان می دهد که با افزایش میزان بنتونیت اضافه شده، افزایش مدت زمان نگهداری نمونه و کاهش مقدار رطوبت تراکم، قابلیت خودترمیمی افزایش می یابد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها