بررسی اثر ترکیبی دوده سیلیسی و پوزولان طبیعی برخواص مکانیکی و دوام مخلوط های بتنی

امروزه با توجه به پیشرفت صنعت ساختمان سازی و کاربردهای مختلف سیمان و همچنین بحث توسعه ی پایدار و چشم انداز بتن 1404، استفاده از سیمان های چندجزئی و تولید بتن های توانمند مورد توجه قرار گرفته است. سیمان های چندجزئی سیمان هایی هستند که در آنها کلینکربه صورت جزئی با مواد مکمل سیمانی همچون مواد دارای خاصیت پوزولانی جایگزین شده که همین موجب بهبود خواص فیزیکی، مکانیکی و شیمیایی سیمان و بتن خواهد شد. استفاده از سیمان های چند جزئی دارای مزایایی همچون کاهش آلودگی هوا، ذخیره سازی منابع طبیعی، کاهش مصرف انرژی و ... است. هدف از تحقیق پیش رو، بررسی مشخصات بتن های ساخته شده از سیمان های چند جزئی است. پوزولان های مورد استفاده شامل دوده سیلیسی و یک پوزولان مورد استفاده در کارخانه سیمان کرمان می باشند. در مجموع 10 طرح مخلوط برای این بررسی انتخاب شدند. به این صورت که یک طرح به عنوان کنترل، سه طرح با جایگزینی سیمان با دوده سیلیسی به نسبت 3، 6، 9 درصد و سه طرح نیز با جایگزینی 10، 20 و 40 درصد صورت دو جزئی و سه طرح نیز به صورت ترکیبی از 6 درصد دوده ی سیلیسی و به ترتیب 40، 20 و 10 درصد پوزولان به صورت سه جزئی انتخاب شدند. هدف از جایگزینی 40 درصدی، بررسی خواص مکانیکی و دوام بتن های حاوی پوزولان در حجم زیاد می باشد. نتایج نشان دادند که استفاده از دوده سیلیسی و پوزولان طبیعی به طور همزمان، موجب مقاومت فشاری و مقاومت در برابر نفوذ یون کلراید خواص فیزیکی و زیرساختاری در طرح مخلوط های دارای 40 درصد پوزولان طبیعی و 6 درصد دوده ی سیلیسی شده است.