بررسی تأثیر بیلپرون بر کاهش کلنی های تعدادی از باکتری های محیطی آلوده کننده مجاری آب یونیت های دندانپزشکی

زمینه و هدف: آلودگی آب داخل لوله های یونیت دندانپزشکی با ایجاد بیوفیلم درون لوله ها مرتبط می باشد. بنابر توصیه انجمن دندانپزشکی آمریکا  (ada)شمار باکتری های آب لوله های یونیت دندانپزشکی باید کمتر از 200 cfu/ml باشد. برای دستیابی به این هدف در مطالعه حاضر تأثیر بیلپرون به عنوان یک ماده ضدعفونی کننده بر عدم ایجاد آلودگی یا رفع آن در لوله های مربوط به یونیت های دندانپزشکی سنجیده شده است.

روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی شاهد دار بر روی نمونه آب داخل لوله های مربوط به یونیت های دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد. در این ارتباط شش یونیت کاو و بخش اندودنتیکس در گروه مورد و هشت یونیت از همان بخش در گروه شاهد قرار گرفتند و در شش نوبت از هر یونیت سه نمونه اخذ شد. (مجموعاً 108 نمونه در گروه مورد و 144 نمونه در گروه شاهد). بر روی یونیت های گروه مورد دستگاه week end ساخت کارخانه سنت جرج آلمان نصب شد تا بیلپرون را به داخل مخزن آن تزریق کند. نمونه گیری در روزهای چهارشنبه و شنبه انجام گردید و توانایی بیلپرون در رفع آلودگی یا جلوگیری از ایجاد آن ارزیابی شد. در تحلیل آماری از آزمون x² و آزمون دقیق فیشر استفاده گردید.

یافته ها: در میان لوله هایی که روز چهارشنبه عاری از میکروب شناخته شدند روز شنبه، 3.3% لوله در گروه بیلپرون آلوده به استافیلوکوک طلایی بودند که نسبت به گروه شاهد (16.3%) به طور معناداری کمتر بود (p<0.01). در مورد پسودوموناس، استرپتوکوک β همولیتیک و اشریشیاکولی موردی از آلودگی در گروه بیلپرون یافت نشد که در تمام موارد با گروه شاهد تفاوت معناداری داشت (p<0.01). اما در مواردی که لوله های روز چهارشنبه آلوده بودند در هیچ موردی تفاوت معناداری در رفع آلودگی نسبت به گروه شاهد دیده نشد.

نتیجه گیری: بیلپرون قادر است جلوی رشد باکتری ها را در آب های فاقد گونه های میکروبی بررسی شده بگیرد، ولی مفید بودن آن در موارد وجود آلودگی در این مطالعه نشان داده نشد.