حیاط مایه حیات مدارس

فضای باز مدارس سرمایه پنهان آموزشی را در خود نهفته دارد. اخیرا در برخی کشورهای جهان مقوله "آموزش محیطی در فضای باز مدارس" در فرآیندهای یادگیری و آموزش دانش آموزان سطوح مختلف به ویژه مقاطع ابتدایی، به منظور بهبود کیفیت فضاهای باز بیرونی مدارس مورد توجه قرار گرفته و بر همین اساس، مطالعات و پژوهش های انجام گرفته نشان می دهد که افزایش کیفیات محیطی حیاط مدارس، ارتباط مستقیم و مثبتی با ارتقای کیفیت یادگیری کودکان دارد. محیط آموزشی پیشین ایران دارای حیاط های سرسبز و حوض های بزرگی بود که دائما صدای آب در کل فضا می پیچید. سایه درختان، محیط مطبوعی را برای شاگردان و معلمان پدید می آورد؛ حیاط در فضای معماری ایرانی-اسلامی حیات را به محیط بخشیده بود. فضای باز محوطه در طراحی مداس امروز مغفول واقع شده و محیط آموزش به کلاس های درس محدوده شده است. در این پژوهش، ضمن بررسی کتب و مقالات متعدد و بررسی های مشاهده ای، حیاط به عنوان سرمایه ای بالقوه مورد توجه و بررسی قرار گرفته و بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، اهتمام به رفع مضایق جدی مدارس از حیث فضاهای ملحوظی برای حیاط و ضرورت تام توجه به نقش راهبردی حیاط مدارس در پیشبرد اهداف آموزشی مورد تاکید قرار گرفته است.