مدیریت در مشاغل دورکاری : بررسی ادبیات و عوامل موثر

مدیریت در مشاغل دورکاری : بررسی ادبیات و عوامل موثر

دورکاری بخشی از دنیای جدید کاری است. این سبک کار که در سالهای گذشته طرفداران بسیار زیادی بدست آورده، وابسته به استفاده موثر از تکنولوژی اطلاعات است. استفاده از ابزارهای دیجیتالی، منافع بی شماری را برای سازمانها، مراکز و نهادها به دنبال خواهد داشت. پژوهش درباره ادراک مدیران میانی هنگام پیاده سازی برنامه دورکاری نشان داد که تغییر فرهنگ، مهمترین مانع است. آنچه در خصوص توسعه دورکاری مهم است، میزان استقلال شغلی کارکنان، نگرش مدیران و انعطاف پذیری در فرایند کارمندیابی است، نه نوع تکنولوژی ارتباطی مورد استفاده.

تجارب کشورهایی که نظام دورکاری را اجرا کرده اند، نشان می دهد که دورکاری، بهره وری در سازمانها را تا چهل درصد افزایش داده است. چراکه هم برای دورکاران و هم سازمانها در مصرف هزینه ها و زمان رفت وآمد صرفه جویی زیادی صورت می گیرد. با آشنا شدن با شیوه های اشتغال دورکاری موجود و از نظرتصمیم گیرندگان، استراتژی های تشویقی می تواند به منظور تقویت عوامل تصمیم گیری کارفرمایان و کاهش موانع احتمالی گسترش دورکاری، موثر باشد.

با این حال نرخ رشد استفاده از این روش انجام کار دربین سازمان ها پایین بوده و انتظارات پیش بینی شده محقق نشده است. با توجه به مزایا و منافع دورکاری جای تامل است که چرا استفاده از این روش جایگاه خود را در بین مدیران و کارکنان آنطور که باید، نیافته و اغلب کارکنان و مدیران همچنان از ساختار سنتی تبعیت می کنند.

اهمیت موضوع این مقاله، زمانی آشکار می شود که بدانیم نظرات مثبت کارکنان و مدیران در خصوص اجرای طرح دورکاری در دستگاه های ذیربط و همچنین پیاده سازی صحیح دورکاری می تواند نقش بسیار مهمی در موفقیت طرح ایفا نموده و جامعه را از مزیت هایی همچون کاهش ترافیک شهری، کاهش آلودگی هوا، کاهش سر و صدا، کاهش نرخ بیکاری و غیره بهره مند سازد. این درحالی است که عدم همراهی نیروی انسانی با اجرای این طرح، می تواند آثار مثبت اجرای این طرح ها را در کشور، تا حد قابل توجهی کاهش دهد. تحقیق حاضر نشان می دهد که عوامل موثر بردورکاری منابع انسانی شامل عوامل ساختاری، عوامل رفتاری و عوامل زمینه ای بودند.