مدل سازی گرایش دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به تربیت دینی، بر اساس نظریه ی آیزن و فیش باین

مدل‌سازی گرایش دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به تربیت دینی، بر اساس نظریه‌ی آیزن و فیش باین

سابقه و اهداف: با توجه به اینکه، باور و رفتارهای مذهبی پزشک در نحوه ی درمان او موثر است؛ از این رو، تحقیق حاضر با هدف مدل سازی گرایش دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به تربیت دینی انجام شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه ی توصیفی- همبستگی، 154 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با شیوه ی نمونه گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ی محقق ساخته ی روا و پایا (α=0.92) بر اساس متغیرهای مدل آیزن و فیش باین استفاده شد. برای بررسی داده ها نیز از تحلیل عاملی تاییدی بر پایه ی معادله های ساختاری، با استفاده از نرم افزار آماری amos استفاده شد.

یافته‌ها: یافته های پژوهش نشان داد مولفه ی گرایش به تربیت دینی، با بار عاملی 0.41، بر مولفه ی رفتار دینی تاثیرگذار است. افزون بر این، میزان همبستگی بین مولفه ی گرایش با هنجارهای ذهنی نیز معنادار است(0.58). همچنین حیطه ی هنجارهای ذهنی نیز با بار عاملی 0.78، بر مولفه ی قصد از تربیت دینی و در نهایت همین حیطه نیز با بار عاملی 0.31، بر مولفه ی رفتار دینی اثرگذار است. بر اساس نتیجه ی پژوهش، مشخص شد عامل آموزش؛ با بار عاملی 0.77، بیشترین اهمیت را در میان عاملهای گرایش به تربیت دینی دارد؛ و مولفه های دوستان و آشنایان، خانواده و رسانه نیز به ترتیب در رتبه های بعدی اهمیت در مولفه ی گرایش به تربیت دینی قرار گرفت.

نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه در این تحقیق عامل آموزش، تاثیرگذارترین بوده، بنابراین، توجه به این عامل در تربیت دینی پزشکان بسیار ضروری است.