اثر بخشی آموزش واقعیت درمانی (تئوری انتخاب) درکاهش‏ خطاهای شناختی و جهت ‏گیری زندگی نوجوانان بدسرپرست و بی سرپرست

مقاله اثر بخشی آموزش واقعیت درمانی (تئوری انتخاب) درکاهش‏ خطاهای شناختی و جهت ‏گیری زندگی نوجوانان بدسرپرست و بی سرپرست

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی آموزش واقعیت درمانی (تئوری انتخاب) بر کاهش خطاهای شناختی و جهت گیری زندگی نوجوانان بد‏سرپرست و بی‏سرپرست بود نمونه آماری شامل 30  نفر از دانش آموزان متوسطه اول شهر آمل که به صورت نمونه ‏گیری در دسترس انتخاب و در بررسی و مصاحبه که ملاک ‏های بدسرپرستی و بی ‏سرپرستی را دارا بودند، در دو گروه آزمایش و گروه کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت 11 هفته، هفته ای دو جلسه به مدت هفتاد دقیقه در معرض متغییر مستقل آموزش تئوری انتخاب قرار گرفتند. داده ها از طریق پرسشنامه جهت‏گیری زندگی شی یر و کارور (lot)، مقیاس خطاهای شناختی کوین و همکاران (2013) گردآوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغییره و یک متغییره انجام شد. یافته ها نشان می دهد پس از مداخله به شیوه واقعیت درمانی در آزمودنی گروه آزمایش  خطاهای شناختی به طور معناداری در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت و همین طور جهت‏گیری زندگی در گروه آزمایش به طور معناداری در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشته است. یافته ها نشان دادند که رویکرد واقعیت درمانی شیوه اثر بخش و سودمند در جهت کاهش خطاهای شناختی و افزایش جهت ‏گیری زندگی (خوشبینی) در نوجوانان بدسرپرست و بی ‏سرپرست می ‏باشد.